හදිසියෙම නුඹට දී
සිහිනයෙක පැහැය
අතුරුදන් කරවූ නුඹ
මගෙ ලොවෙන් පිටට
සැබැවින්ම සිහිනයක් දෝ නුඹ
ඉතින් කාට කියනු හැකි වෙද මට?
බලමි නුඹ බෝ ආසා කල
තරු පිරුණු රෑ අහස දෙස මම
දිය වී කඳුළු මත ඒ තරු කැට
කොපුලතින් බේරෙන තුරාවට
මවමි නෙක තරු රටාවන් ගෙන්
සිලිටි නුඹගේ සැලෙන නෙතු යුග
මා හඬන තැන
සිනහ වන තැන
මගෙන් හැංඟී
මගේ හිස සිඹ
සිටිනු ඇත නුඹ
සිහිනක් හෝ
වෙමින් මගෙ දිවි
දිවෙන තුරුවට
සහන් පද්මසංඛ පීරිස්
( THЕ SAHAN )
2014 දෙසැම්බර් 19
No comments:
Post a Comment
කල් ඇත්නම් අදහසක් ලියා යන්න!