උමතු බව පුරවාපූ හද විලක් තියෙනවා
ඉවුර මත ළදැරියක කවි පොතක් ලියනවා
විලට වැටි එකවි මිණි තරු ගොඩක් මවනවා
එකතු වුණ තරු රටා සිතු පෙමක් අඳිනවා
ඇයගෙ හද විල් දියර බිව් සොරෙකු හිඳිනවා
සොරුන් හට නපුරු මුත් ඔහුට ඇය බැඳෙනවා
අරුම ඇගෙ හැරුම දැක ලොවම ගල් ගැහෙනවා
සියලු දොස් අසන ඇය රැහැණ තද කරනවා
සොරු ද විල් තෙර සැඟව ඇය දෙසම බලනවා
දරණු බැරි මොහොතකදි උස් හඬින ගයනවා
ගිටාරෙක වැයුම විල් දියෙහි දිය කරනවා
කල එකම හොරකමම සතුට කර විඳිනවා
ඉඳහිටෙක විල් තලය මිහිදුමක ගිලෙනවා
ළදැරි හනිකට එවිට දැහැනකට වදිනවා
ගිණි ගලක නොවෙයි නෙතු මැද පුළිඟු හදනවා
එකම එක බැල්මකට මිහිදුමම මකනවා
කවි ලියා වෙහෙස වුණු විටෙක ඇය නිදනවා
ලඟ නැතත් සොරු සිටින සුබ සිහින දකිනවා
සිහිනයෙම හිඳ මුහුණ සිපගන්න පතනවා
ලඟම දිනයෙක සිහින ජය ගන්න හිතනවා
සහන් පද්මසංඛ පීරිස්
(THЕ SAHAN)
2015 ජනවාරි 31
No comments:
Post a Comment
කල් ඇත්නම් අදහසක් ලියා යන්න!